Hoe kijk ik als ondernemer naar die social media? En dan meer specifiek als illustrator? Er is een wildgroei aan informatie en het is... teveel.
In het huidige landschap word ik soms gek van alle “moeten” en “aangeraden” dus ik ga er gewoon mijn eigen ding mee doen.
En dat is vooral wat jullie ook moeten doen: je eigen ding.
1. Ik ben geen expert
Laten we daar eerst en vooral mee beginnen. Ik ben totaal geen social media goeroe, ik heb geen kennis van cijfers en statistieken maar ik weet wel hoe ik me er bij voel.
Als startend ondernemer word je langs alle kanten belaagd met berichten, advertenties en andere shit die je zeggen “wat je moet doen om zichtbaarder te zijn”. Want eerlijk, wil jij je zaak niet laten groeien? Wil jij niet die volgers bereiken die jou je omzet in de hoogte helpen stuwen? Dè ideale klant bereiken?
Really, zo doen ze het: inspelen op je gevoel. Je laten twijfelen aan jezelf want ja, je bent tenslotte nog maar een beginner en zij zijn de experten.
Dit. Werkt. Niet. Toch niet bij mij. Integendeel, het heeft net een averechts effect. Vanaf dat iemand mij zegt hoe ik iets ‘moet’ doen, dan komt de inwendige Bourgondische krijger in mij naar boven omdat niemand mij gaat zeggen hoe ik mijn ding moet doen. Dus ik zoek mijn eigen weg, met vallen en opstaan. Met flaters en successen. En vooral op het buikgevoel.
2. Alles ziet er zo fucking perfect uit
En dat ben ik niet. Verre van. ’s Ochtends heb ik ook een strijkijzer nodig om de plooien in mijn gezicht plat te strijken en op sommige momenten zit ik liever in mijn joggingbroek dan in een deftige outfit. Om nog maar niet te spreken over mijn bril: ik zet liever het oudere versleten exemplaar op dan dat ik die fancy nieuwe op mijn neus duw. Ik hou gewoon van mijn comfort, mag het ja?
Maar nee, even serieus. We worden overstelpt met “how to be perfect” en er zijn zelfs al 1001 filters voorzien om je er toch maar beter te laten uitzien. Vanaf dat er iemand bekend zonder make-up of filterloos het leven doorgaat dan volgt meteen de vraag “oei, ben je ziek?” of “amaai, die zag er ook nie goed uit”
Nee Karen, ik zie er gewoon elke dag zo uit en da’s best ok. Ik omarm de dagelijkse Flodder-versie van mezelf en dat zou jij ook moeten doen.
Ideale maten bestaan niet, en om te moeten leven zoals ze de wereld voorstellen op social media… ugh. Nee bedankt, ik word daar zo moe van. Laat ons gewoon eens beginnen met de realiteit te posten. Die ochtenden zonder dat er een strijkijzer aan te pas is gekomen, of je lievelingsbroek dragen waarvan je weet dat die misschien toch een beetje spant rond je perfecte billen.
Aan alle youngsters onder jullie: wees focking fier op jezelf! Je hoeft niet de populairste te zijn, je hoeft niet mee te lopen met alle trends. Trek je niet aan wat al die andere zeggen en wees jezelf.
3. Algoritmes, visibility en andere moeilijke woorden
Ik haat het. Echt.
- “Je zou een “reel” moeten maken want dat geeft meer zichtbaarheid en je bereik is groter”… nadat ik eerst dokter google moest raadplegen wat een “reel” was, ben ik meteen tot de conclusie gekomen om het een dikke middelvinger te geven. Oh ja, soms post ik eens een video over een tekening, maar dat gaat over mijn illustraties. Ik zie mezelf nu niet echt bezig om te dansen zoals Wednesday in de reeks. (geef toe, dat was HET moment van die hele serie en dat is nu verfucked door al dat tiktok tuig)
- “Je moet X-aantal keer posten in de week.” Goh… ik post gewoon wanneer ik wil. Soms is dat meer en soms is dat minder. Heb ik nieuwe producten dan zal ik deze zeker in de kijker zetten. Maar er zijn momenten dat ik het echt niet voel of gewoon geen zin heb om vrolijk te doen.
- “Je moet volgers hebben en opbouwen.” Ik beken. In het begin was ik ook erg onzeker en zat ik in met die volgers. Maar nu heb ik dat helemaal los gelaten. Ik doe lekker mijn ding en als je het leuk vindt dan is dat tof. En anders moet je maar een ander volgen 😉
4. Over die volgers nog even dit…
Ik heb het voor jullie getest. Echt waar, ik ben voorbereid dames en heren. (da's ook de eerste keer in mijn leven)
Dankzij mijn instagram kan ik jullie meenemen in 3 fenomenen die opduiken als ik bepaalde zaken post…
- Een foto van Josefien: Dan krijg ik meteen berichten van onbekende oorsprong die me als “ambassador” willen voor hun pets-official dingen van waarschijnlijk Chinese afkomst. Dus ons Josefien kan een echte influencer worden! Laat ik nu net de ervaring hebben dat Josefien al dat speelgoed en die tiara’s eerder zal opfretten dan dat ze ermee zal poseren, dus nee… bedankt.
- Een foto van Angèle: jipla! Weer een potentieel model voor catsuits en dergelijke. Aangezien Angèle nogal vrij arrogant en neerbuigend kan doen tegenover zaken die niet van Belgische makelij zijn, bedankt ik hier ook steeds voor. Dus beste @Jessica176947: niet geïnteresseerd!
- Een foto van mezelf: BINGO! Ineens mannelijke volgers erbij (meestal van die fake-accounts die ik uiteraard direct blokkeer en verwijder) en een resem aan private messages. “Hi, you are beautiful”, “Hi, can we meet” en alle andere complimenten waarvan ik eerder een dikke vette eyeroll heb dan dat ze me doen blozen.
Soms krijg ik ook mooie foto’s doorgestuurd van mensen die willen dat ik hun edel deel omzet in een tekening, maar als ik dit dan voorstel (Shall I make a cartoon of your dick?) dan gaan ze weg… Tja, ik ben nooit echt een goede versierster geweest… Single for life!!
Je ziet: voor u getest! Voor mij is dit nog maar eens het bewijs om gewoon mezelf te blijven en niet teveel met dat volger/content/algoritme gedoe bezig te zijn.
5. Alles is fake en ik weiger daar aan mee te doen
Ok, geef toe… weet jij echt hoe je social media vrienden zich voelen? Weet je of die echt wel zo gelukkig is als die ene foto doet uitschijnen? Nee?
We hebben allemaal wel eens een slechte dag, of een slechte week… of gewoon een gigantische kut-periode waar we een hele tijd inzitten. Dat we eigenlijk niets liever willen dan onder ons deken te kruipen, je oprollen op een bolletje en je even lekker ellendig te voelen. Je wentelen in zelfmedelijden, warme choco drinken vergezeld van een zak M&M’s en liefst een domme serie op Netflix bingen.
En dat is ok. Echt. Het is ok om niet ok te zijn!
Zelf probeer ik echt wel mezelf te blijven. Heb ik een slechte dag: dan zeg ik dat gewoon. (ik heb nu eenmaal ook een gezichtsuitdrukking waarop je meteen ziet dat het een klotedag is)
Ben ik gefrustreerd, boos, verdrietig, blij: ik laat het zien.
Als snel zouden we de verleiding kunnen hebben om te denken dat iemand het wel mooi voor elkaar heeft. Dat iemand het ene succes na het andere boekt. Dat iemand precies geboren is voor geluk en jij…tja. Jij bent een loser.
Laat je niet vangen! It’s a trap!
Je ziet hun wereld door een filter (soms letterlijk) maar niet alles zou eenvoudig als ze laten uitschijnen. En dat dekentje? Man: I love mijn dekentje!! Even heerlijk in een cocon kruipen, me lekker ellendig voelen en de dag erna ben ik weer als herboren. Laten we afspreken dat iedereen nu recht heeft op minstens 1 dekentjesdag per maand. Ok? En wil je gezelschap: call me! Ha, ik kan al mijn dekentjesdag-ervaringen met u delen. Laten we gewoon samen lekker ellendig zijn. Want dat mag. Jij bent echt ok!
6. Maar Véro, wat doet ge dan eigelijk op die socials?
Wel: mezelf zijn! Ik zie het als een connectie met mensen die mijn werk (en hopelijk ook mij) leuk vinden. Om de mensen mijn evolutie als ondernemer en illustrator te laten zien en om al mijn verhalen te delen.
Voor mij is social media de gouden gids van vroeger. (voor gen-Z: da’s een heule dikke telefoonboek waar je je bedrijf in kon zetten. Soms werd het ook gebruikt om blaadjes van bomen en bloemen in te drogen…)
De dag van vandaag moet je nu eenmaal aanwezig zijn op die social media om je bedrijf in de kijker te zetten. En ja, het werkt.
Ook ik heb al nieuwe klanten gevonden via social media, nieuwe verkooppunten en gewoon mede ondernemers waarmee ik van gedachten kan wisselen. Zelfs nieuwe vriendschappen.
Maar met 1 voorwaarde: ik moet mezelf kunnen blijven. Het bezorgt me heel veel stress als ik moet bezig zijn met content, reels, algoritmes en al dat andere gedoe dus ik ga gewoon mee met mijn flow.
“Neem dan iemand in dienst om dit voor jou te doen” dat is dan het antwoord dat je van velen krijgt. Nee. Ik wil het gewoon op mijn manier doen. Want uiteindelijk is dat wie ik ben en wat ik al mijn hele leven doe: ik doe alles op mijn manier. En eerlijk: ik heb geen ezel in mijn tuin staat die geld in plaats van 💩 produceert.
Dus beste mensen, ik roep op om vooral jezelf te blijven. Post die foto met die wallen onder je ogen, je haar dat alle kanten ligt of gewoon: die broek die een beetje spant (maar wel heerlijk zit).
